O książce: 2017 / 17 lat temu zginął legendarny krążownik podwodny „Kursk”. W tamtych czasach cały kraj płakał przed telewizorami, nikt nie wiedział, czy załodze uda się uratować. W tym czasie wielu zanurzyło swoje pędzle i pędzle w temacie tajemnicy śmierci krążownika łodzi podwodnej. Pojawiła się oficjalna wersja, w którą mało kto wierzył, pojawiły się „prawie tajne” śledztwa i bardzo prawdziwe wersje. Autor tej książki miał „szczęście” (lub nieszczęście), że stał się prawdziwym i praktycznie jedynym świadkiem-dziennikarzem tych tragicznych wydarzeń. Wiatr losu sprowadził ją do Widiajewa w 1999 roku, w przededniu tragedii. Albina Konovalova była instruktorką pracy z rodzinami w 7. dywizji – tej samej, w której stacjonował Kursk APRK. Opowiada o tym, co sama widziała, co sama wiedziała, słyszała od bliskich, a później z wieloma korespondowała ma własną wizję tragedii. Nazwijmy to inną wersją... ale jeśli połączyć wszystkie wątki, to wersja staje się prawdziwa. Autorka znała wszystkich, którzy byli na ostatniej wycieczce, a wśród nich byli jej przyjaciele. Długo nie mogła o tym pisać, próbując zapomnieć czas zdrady, czas smutku, czas gwałtownych namiętności. Ale nie mogłem, pamięć mnie zawiodła. Albo nadszedł czas, kiedy ból urósł w siłę. Przeczytaj. Szukaj i znajdź swoje odpowiedzi.